కిం కర్తవ్యం

కిం కర్తవ్యం,,,,?

స్వార్ధం చెలియలికట్ట దాటి,సమాజాన్ని ముంచేస్తున్న వేళ,

కత్తిసాములతో,గొడ్డళ్ళ విన్యాసాలతో,క్రౌర్యం విలయతాండవం చేస్తున్నవేల,

స్త్రీలు,వృద్దులు,పిల్లలని కూడా చూడక,చిత్రహింసల పాల్చేస్తున్నవేల,

మంచితనం,మానవత్వం,మరుగునపడి,

మాయమాటలు,మోసపుచేతలతో,

గోటితో పోయేదాన్ని గొడ్డలితో నరుకుతూ,జీవనపరమావధి మరచిపోతున్నవేల,

అమానుశశక్తులు అకస్మాత్తుగా

రక్తదాహం,నరమేధం,కోరుతున్నవేల,

ఎక్కుతున్న మెట్లకి పాకుడుపట్టి,

అధఃపాతాళానికిజారుతున్నవేల,

మానవుడే దానవుడిగా రూపాంతరం చెంది,

లోక దహన కాండకు ఆయుత్తమైనవేల,,

యంత్రాలకూ,మంత్రాలకూ ప్రాధాన్యమిస్తూ,

సాటిమనిషి మనసుని,నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నవేల,,

ఎవడోవచ్చి రక్షిస్తాడని ఎదురుచూస్తూ,,,,

కాపాడే వారే కాటేస్తారనే భీతితో ,,

మతమౌద్యాలకిది మరో రూపమనీ,,

రాజకీయచదరంగంలోనశించే పావులమనీ,

నిరాశా,నిస్పృహలకు  లోనయ్యే సమయం కాదిది,

స్వార్ధపు పునాది పడకుండా చూసే ముందుచూపు,,

వ్యామోహపు కలుపు మొక్కల్ని ఎరిపారేసే నేర్పు,

దుండగుల నెదిరించే ధైర్యం,కిరాతకాన్ని రూపుమాపే శౌర్యం కావాలి నేడు,

ప్రతి యువతా ఒక అభేద్య దుర్గమై,ప్రతి హస్తం దుర్మార్గాన్ని,దునుమాడే ఖడ్గమై,

కర్తవ్యదీక్షా పరతంత్రులమై నిలవాలి నేడు,

బద్ధకాలు,ప్రలోభాలువీడి,ఆత్మసంరక్షనార్ధం,,

లోకకళ్యానార్ధం,దీక్షాకంకన బదులమై,నిలవాలినేడు,,

రంగులవెంట పరుగులిడకుండా,

మనిషి మృగంకాకుండా,దైవత్వం పెంచుకునే దీక్ష పూనాలి నేడు.!!

ప్రయాణం

ప్రయాణం

 అమ్మ అమృత గర్భంనుండి.
అంతిమ సత్యమైన నిన్ను చేరే ఈ సుదీర్ఘ ప్రయాణంలో ,,,
ఎదురయ్యేవెన్నిముళ్ళ దారులో,
సేదతీర్చే వెన్ని పూలతోటలో,..
ఎదవెలిగించే వెన్ని అనురాగాదీపాలో,
కళ్ళు తెరిపించేవెన్ని జ్ఞాన జ్యోతులో ,
అధివహించాల్సిన విజ్ఞాన శిఖరాలెన్నో,
అధః పాతాళానికి చేర్చే అరిషడవర్గాలెన్నో,
తెలిసీతెలియని వయసులో విలువలు తెలియక,
వృధా అయిన పుణ్య కాలాలెన్నో,!
స్వార్ధం రూపాంతరాలు చెంది,
సోమరితనం,వ్యామోహంగా,
కన్నులకు పొరలు గమ్మి,మయసభలో నడిపించిన
మాయ మజిలీలెన్నో,,!!!
ప్రకృతిని  పరిశీలించే ఓర్పు లేక ,నియమబధంగా నడిచే నేర్పులేక,
ఆదరాబాదరాగా అన్నీకావాలంటూఅడుసులో కాలువేసే ,,
ఈ అసహన యాత్రలో,,!!!,
మనోనేత్ర గోచరం గమ్యం,వాయువేగాన్వితం మనసు,
వాహకమైన దేహం,ప్రకృతి శక్తులవశం,
జయించలేని మనోనిగ్రహం,ఓడింది,ప్రతి,పరీక్షలో,,
ఎదురయ్యే పర్వత పంక్తుల్ని,అధివహించక తప్పదు,
దారిలోని సప్తసముద్రాలు దాటక తప్పదు,
చేసిన నేరాలన్నీ ముళ్ళుగా గుచుకుంటున్నా,
పశ్చాత్తాపంతో,శక్తి పున్జుకోక తప్పదు,
ఒకదానికొకటి విరుద్దమై,ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్న
ఈజీవనసంగ్రామ సాహసయాత్రలో,!!!!,
అడుగడుగునా ఎదురయ్యే పద్మవ్యుహ విచ్చేదనలో,
అలసి సొలసిన మనసుకు తగిలిన
గాయాలనే గేయాలుగా పాడుతూ,
సాగే ఈ రాగస్రవంతిలో,!!!
చల్లని మలయమారుతంలా  హాయి కలిగించే వారెందరో,,

మరువలేని మధురగీతంలా కనుమరుగైనా స్మ్రుతిపదంలో,

నిలచిపోయే వారెందరో,
మానవత్వపు మకరందాలతో,స్నేహసుగందాలు వెదజల్లుతూ సాగే

ఈ పయనం,నిత్య ,నవ్యజీవనయానం,!!!!!!!